Gek hè, dat je zo'n koud voorjaar vrij snel weer vergeet..... De kracht van de natuur laat zich dan gewoon weer zien: de zonnewarmte zorgt er in twee weken voor dat alles volop tot ontwikkeling komt, de vogels zingen om het hardst, de meikevers vliegen je om je oren! En toch, alles heeft toch een zekere vertraging! Nu pas beginnen de acacia's te bloeien; ik heb de foto's van vorig jaar er nog even op nageslagen en toen waren ze op 20 mei al in het stadium waar ze nu pas in zitten..... Maar dat is niet het enige dat bloeit:  Mooi hè?!
Dus ons hoor je niet klagen! Want alles gaat best goed; uiteraard draait de camping op volle toeren - nu al vier volgeboekte weekenden op rij achter de rug! Maar waar de aandacht vooral naar uitgaat is de groentetuin. Nadat we een aantal jaren de tuin als een soort ondergeschoven kindje niet de aandacht hebben kunnen geven die hij (of is het een zij?!) nodig had, zo lukt het nu aardig om er weer eens een heuse moestuin van te maken. Er blijft natuurlijk veel liggen en ik zou het allemaal nog veel mooier en verzorgder willen zien, maar het is al zo veel beter en mooier dan de afgelopen jaren!  Alleen al dit bed sla is een lust voor het oog (stiekem had ik er natuurlijk zo'n patroon in willen planten dat je in rode kroppen sla vanuit de lucht 'SLA' zou kunnen lezen of zo ;-) Gisteren heb ik er nog weer een nieuw bed naast geplant en er staan bij de kas nog twee trays prille plantjes klaar om over anderhalve week ook geplant te gaan worden.
 De knoflook, sjalotten, rode en gele uien staan er ook best aardig bij. Zeker ook dankzij Arjen, want die heeft er al menig uurtje in geschoffeld en gewied!
Net als in de voederbieten voor de koetjes, geiten en varkentjes.....  Minutieus heeft Arjen ook hier uit het onkruid de plantjes tevoorschijn getoverd! Er zitten wat hiaten in het zaaisel, maar als we op tijd gaan beregenen als dat nodig mocht zijn, verwacht ik dat de bieten wel zo uitgroeien dat het perceeltje aardig gevuld zal zijn.
En zo komen ook de wortels die ik al best een tijd geleden gezaaid heb tevoorschijn tussen alle melde, muur, winde en wat er al niet meer staat.... En hierin heeft Anke vooral de hand!! Zo fijn om te weten dat we deze winter dus ook lekkere wortels te eten zullen hebben! 
En dan moet ook Freek even genoemd worden, want hij heeft zich op de rode bieten gestort! Hierin is het nu echt wel duidelijk dat er toch al wel beregend moet gaan worden als er binnenkort niet wat neerslag gaat vallen..... 
 En dan is er ook Lietha, die ook al wat tijd heeft doorgebracht in de aardbeien om daar wat onkruid in de bedden te verwijderen. Ik had hier zelf in het najaar al het nodige in gedaan, maar dat werk was ergens blijven steken. Daardoor is in ieder geval maar 1 bed (helaas niet in zijn geheel...) echt goed verzorgd. Maar dat zie je nu heel duidelijk aan de planten. Want die zijn significant groter, net als de nog groene aardbeien die er nu aanhangen - ik kan niet wachten!!!
Albert doet ook af en toe mee, hij is meer van het grove werk, zoals op de stukken waar ik met de trekker en cultivator doorheen heb getrokken de pollen gras en zuring afvoeren. Niet onbelangrijk te noemen! 
En dan moeten uiteraard Cees en Kitty ook echt nog wel even onder de aandacht gebracht worden! Kitty is een echte bloemenvrouw en zij heeft veel bloemen voorgezaaid en opgekweekt hier in de kas en ze heeft Cees - die toen hij hier op de camping kwam zijn kleine tuingereedschap ook gewoon in de caravan mee had genomen!! - op sleeptouw genomen om samen met haar mooi gevulde bloembedden aan te leggen. Nu is er natuurlijk nog geen bloem te zien, zie op bovenstaande foto, maar ik denk dat de zomervakantie heel kleurrijk gaat worden, zo leuk!! De kas is alweer gevuld met tomatenplanten, komkommerplanten en ook de door Arjen gezaaide meloenplanten moeten nog even in de grond gezet worden, maar dat doe ik vanavond denk ik nog wel even...  De rest van al het voorgezaaide spul moet ook nog een plekje krijgen, maar er wordt ons vast nog wel wat tijd gegund om al deze zaken te planten:
Het is zo fijn dat zoveel mensen nu dus meehelpen met de tuin, zodat ik ook weer een beetje hoop krijg dat het runnen van zo'n grote groentetuin naast het runnen van een camping niet helemaal een illusie is - dankzij deze fantastische vrijwilligers dus!! Maar ook dankzij de levendigheid die de dieren van Sara (en ook een beetje van Julia;-) met zich meebrengen! Het wordt al een echt boerderijtje!  Ook al is er dus ook al wel weer een van de beestjes vertrokken: dit is Binky, hij was Streeps lam en hij is onlangs door een vriendelijke familie overgenomen die hem als gezelschap voor hun, wat was het nu ook weer.....ik geloof een Shetlander, gekocht hebben. En zo gaan binnenkort ook Cato en Madelief op transport om als gezelschap voor een eenzame dwerggeit te gaan dienen. We gaan ze vast wel missen, want het is nu elke avond zo'n mooi gezicht hoe Sara op de fiets weer van de wei over het erf komt fietsen met die twee geitjes keihard achter haar aan rennend!!
Ook Bolletje en Minie maken het goed. Voor Bolletje is onlangs de dierenarts langsgeweest - hij is nu geen stiertje meer in de hoop dat hij wat handzamer zal blijken te zijn in de toekomst en ook dat we straks niet met een 'tienermoeder' zitten ;-) Ja, want dat vertelde de dierenarts terwijl hij mij een kleine anatomische les aan het geven was tijdens de kleine operatie: een koekalfje kan al met een maand of 5 gedekt worden, met succes.... En dat is toch niet echt onze bedoeling, zo vroeg! We gaan Minie nog even de tijd geven voordat zij aan het moederschap moet geloven. Want ze zijn nog zo klein....  Ze lopen nu overigens al wel dag en nacht buiten in een geitenweitje samen met Cato en Madelief, maar het wordt wel tijd om een heuse weide voor ze aan te gaan leggen. De palen daarvoor zijn onlangs gebracht....
 ...nu de vrijwilligers nog om ze allemaal even in de grond te boren!! Dat wordt nog wel een klusje, want het zijn zware kastanjepalen.
Ja en dan moet ik natuurlijk ook nog even mijn moederdagcadeau aan jullie voorstellen: want dit zijn Patty, Cindy en Wendy:  Drie reuze hongerige Hongaarse wolvarkentjes! Ze zijn al helemaal gewend, eten elke dag gretig hun hele emmer met oud brood, schillen en etensrestjes van de campinggasten met de wei van Sara's kaasmakerij heel snel leeg en kunnen heerlijk wroeten, maar ook heel goed slapen in het hooi, heerlijk!!!
Dan nog even een ander grappige anekdote: vannochtend tijdens het afrekenen maakte iemand de opmerking dat hij dacht dat wij ons hadden laten inspireren door een kunstwerk bij Museum de Pont in Tilburg, daarbij doelde hij op het volgende fenomeen:  Deze hoop stenen is nog een restant van onze sloopwerkzaamheden in het Varkenshuis afgelopen winter. Ik dacht dat deze man een grapje maakte! Wij hadden zelf al de grap van iemand anders overgenomen dat het een overblijfsel was uit de laatste ijstijd (afgelopen winter) waarbij dit een vooruitgeschoven rest stenen van een gletsjer was. Maar goed, het bleek geen grap, dus ik ging toch even googelen waar dit verhaal nu over ging:
 Dit blijkt het te zijn: een kunstwerk van Richard Long en inderdaad: ik zie een heel duidelijke gelijkenis!! Blijken we toch ook kunst op ons bedrijf te hebben ;-)
Goed, er moet weer een was aan de lijn, er komt zo nog iemand afrekenen en er zullen zo ook alweer wat nieuwe gasten arriveren, dus we gaan weer even verder. Voor wie aanstaande zomer nog wil komen kamperen en nog niet heeft gereserveerd: maak snel een plan en mail/bel of kom even aan om wat vast te leggen, want de agenda loopt nu rap vol! Dan nog een laatste plaatje van ons wandelpad als uitnodiging om weer eens lekker van de rust hier te komen genieten (met dank aan de heer WdL te U voor de prachtige foto!) 
Tot een volgende keer maar weer!! Groeten van Julia, Sara, Pieter en Maaike | 