Het gras was nog lang knalgroen, de bladeren aan de beukenheg in een prachtig contrast in allerlei kleuren oranje, rood, geel en bruin. En sommige van de dahlia's in de familieboomgaardcirkel op het kampeerterrein kleurden daar prachtig bij:  Nu is de eerste nacht met matige vorst al langsgeweest waardoor er een heel ander beeld ontstond:
 Met op de tuin en bij de geiten ook mooie plaatjes:
  Het was een ochtend waarop je eerst met tegenzin naar buiten gaat, maar vervolgens is het dan zo mooi en lekker fris dat je treuzelt om weer naar binnen te gaan om nog wat hout op de kachel te gooien....
Elk seizoen heeft zijn eigen kleuren, kijk maar naar onderstaande foto van 14 september. Het was toen nog gezellig druk, met de nadruk op gezellig ;-) !! Gewoon nog een soort zomerse sfeer.  We waren bijna aan het eind van ons 'seizoen', want we sloten wat eerder dan had gehoeven. Maar we waren er echt aan toe. Het hele kampeerseizoen (wat door corona natuurlijk pas een beetje op gang kwam na 28 april en daarna pas echt begon op 15 juni!) was doordat iedereen erg aan kamperen toe was lekker druk. Maar dan ook wel zo druk dat wij er half september echt een beetje moe van waren. Dus we besloten om op zondag 27 september onze campingdeuren te sluiten. En dat was een hele goede beslissing!! In de weken daarna waren de écht mooie momenten op één hand te tellen, maar die pakten we dan wel lekker om ook zelf echt te kunnen genieten van ons 'werkterrein' ;-)
 Dus op een totaal lege camping dan toch je stoeltje neer te zetten en te genieten van de nu langzaam ontstaande herfstkleuren in de ondergaande zon op een zaterdagavond heeft dan nèt dát beetje extra - en wat is het hier dan echt lekker stil!!!!
Alleen af en toe een passerend schip...  ...en dus verder niets of niemand. We wanen ons dan echt op ons eigen eiland - Corona, wat is dat? - wat een luxe! Maar we moeten natuurlijk ook gewoon verder, dus ook weer aan het werk! En wat doen we dan zoal? Bijna teveel om op te noemen, maar naast het 'gewone' werk van het huishouden, de dieren en het blijven opruimen van alle rommel die in het dagelijkse werk ontstaat, werken we ook gewoon heerlijk in de tuin:
 Bijvoorbeeld in het aardbeienbed, ook in een prachtige herfsttooi!! Er was wat achterstallig onderhoud, dus ik ben minstens twee weken lang bezig geweest elke dag een stukje te 'ontginnen'. Niet langer dan ongeveer 1,5 uur achter elkaar, want het is pittig werk. Zodra ik na iets meer dan een uur het zweet over mijn rug begon te voelen lopen ging ik wat langzamer en dan werd het tijd om te stoppen. Op naar een volgend klusje! En dat is het leuke, er is zoveel te doen, dus er is altijd wel weer iets te vinden voor de 'cooling-down' ;-) Zoals bijvoorbeeld in het voedselbos alle geplante bomen en struiken voorzien van een laag compost ruim om de plant heen met daaroverheen een beschermende laag van berkensnippers.
 Ook handig om alle planten straks in het voorjaar terug te kunnen vinden. Want ze zijn niet allemaal al zo groot als deze fluweelboom (die overigens ook wel erg mooi gekleurd was!!). Van sommige planten heb ik afgelopen zomer toen het gras buiten de paden( dus 'in het bos') heel hoog stond ook gedacht dat ze of door het wild opgegeten waren of simpelweg verdroogd. Maar toch was daar dan af en toe een verrassing: deze chinese pistacheboom (in de zomer met groen blad waardoor hij dus tussen het gras door zijn geringe maat echt niet opviel) vond ik pas terug toen hij net als bovenstaande fluweelboom zijn prachtige herfstkleur begon te laten zien - welkom terug!!
 Dus die moet ik nog even een omcirkeling van compost en berkensnippers geven zodat we hem niet meer uit het oog verliezen. En er is nog een kleine levering extra kiwibessen, blauwe bessen, chileense guaves, honingbessen en wat extra soorten frambozen gekomen, dus die heb ik ook nog geplant. En dan hebben we volgend jaar nog meer oogst uit ons nog maar prille voedselbos. Want ook dit eerste jaar hebben we af en toe al wat kunnen snoepen! Onderstaande frambozen, wat rode, zwarte en witte bessen, maar vooral de eerste blauwe bessen waren een ware tractatie!!
 Ook hebben we het stuk waar we afgelopen zomer op de tuin onze eigen aardappels hadden verbouwd nu ingezaaid met winterrogge en een beetje wintergerst (omdat ik zaad tekort kwam..), zodat de grond mooi beschermd is tegen winterse invloeden en alles lekker doorworteld wordt voor de bospeen en winterwortels die daar volgend jaar komen te staan.
 Ja, want dat weten we nu al - het plan voor de tuin voor 2021 ligt al klaar, samen met de vervolgplannen voor de jaren die daarop volgen - we moeten toch weer een beetje een goede vruchtwisseling zien te creëren om de bodem gezond te houden.
En voor wie dan denkt: maar Stefan deed toch de tuin? Hij is met de varkens (die overigens alledrie niet drachtig bleken te zijn geraakt na de aanwezigheid van meneer de Beer...) en zijn spullen vertrokken naar een nieuwe plek. Dus we gaan vanaf februari (als de bodemtemperatuur weer wat oploopt zodat er weer getuinierd kan worden) gewoon weer zelf aan de slag en we gaan kijken of we wat meer campinggasten, of andere enthousiastelingen kunnen betrekken in het tuin- en voedselboswerk, zodat we er een levendig geheel van kunnen maken!  Maar wat we uiteraard ook in de tussentijd hebben gedaan is het rapen van alle noten van onze nu al 7 dragende walnotenbomen!! Wanneer alle in 2015 geplante walnootbomen langs de toegangsweg ook nog zouden gaan dragen weten we helemaal niet meer wat ons overkomt, want wat een boel noten hebben we nu al!
 Het waren er veel te veel voor de 4 ooit door Roelof getimmerde droogrekjes. Via Marktplaats hebben we een heleboel bollendroogkistjes gekocht en daarbij ook nog een aantal blijkbaar niet meer courante, maar nog prima rollende rolcontainers. En op die manier is het nu een feest om wanneer het mooi weer is alle noten even naar buiten te rollen om ze te laten drogen.
 En wanneer de zon er dan zo prachtig op schijnt komen er bij mij droombeelden naar voren van prachtige flessen met goudgele walnootolie..... Dus daar gaan we over een tijdje ook mee aan de slag: eerst minstens 10 kilo walnoten kraken en er dan mee naar de Mobipers in Zoelen. Dat kan pas ergens in januari, februari of maart, dus we wachten nog even met kraken. Misschien maken we daar wel een gezellig feestje van, alhoewel, je weet natuurlijk niet wat er tegen die tijd mag..... Straks worden we nog opgepakt wegens het organiseren van een illegale notenkraakparty ;-)
En dan moeten we nog even onze nieuwst aanwinst onder de aandacht brengen: RAMBO!!  Het is die 'witte', een heuse bok! Hij houdt nu onze Stip, Streep, Sokkie en Floortje gezelschap met als einddoel dat er volgend voorjaar misschien ook nog wel wat lieve kleine mekkergeitjes bijkomen. Maar of daar nu werkelijk aan gewerkt wordt is ons niet helemaal duidelijk; het is een hele discrete jongen. Op wat achter elkaar aan geren en af en toe een verliefde blik van hem naar een van de dames hebben wij nog geen ontuchtige activiteiten kunnen waarnemen. En aangezien we niet echt op de dieren uitkijken en er ook niet om de haverklap bij langsgaan is dat niet zo raar. Maar dat is ook wel zo netjes, dat ze dat niet zomaar 'en plein public' doen, toch?! ;-)
Met de beschrijving van al deze activiteiten lijkt het of we dan dus blijkbaar altijd maar aan het werk zijn, maar soms maken we ook gewoon even een wandelingetje over het Pieterpad, of elders, maar zo over eigen terrein is toch ook wel erg leuk! Hieronder een foto van het uitzicht vanaf de hoek waar het Pieterpad begint vanaf de Kanaaldijk bij de zwaaikom. Dit was wel even op een ander moment, want het fluitenkruid bloeit hier volop. Toch kwamen we dat zelfs in november af en toe nog steeds tegen en ook nog wel eens een bloeiende paardenbloem. 
En als ik echt lui wilde doen (in november - want nu begint het toch echt wat meer 'binnenbijdekachelweer' te worden) pakte ik wat essentiële benodigdheden (een schapenvacht, een pot thee, een reep chocola en een KLEURIGE!! breisok) en dan ging ik lekker nog even op het door mijzelf eigenhandig gecreëerde bankje in het zonnetje zitten genieten, heerlijk!! 
Maar nu ga ik er dan toch een eind aan breien ;-) want het wordt weer tijd voor een bakje koffie! Aan de tafel in de grote keuken, met elke dag ook weer een prachtig kleurig uitzicht, op dit moment weer anders dan op de allerlaatste foto, want ondertussen hebben de schapen van schaapskudde de Belhamel http://www.schaapskuddedebelhamel.nl al veel van het prachtige groen opgegeten!  Bijna 3 weken lang eten deze Grote Heideschapen ons Baankreis-hooiland kaal om goed de winter in te kunnen. Het geeft sowieso extra sfeer aan zo'n groot stuk grasland als er allemaal dieren op lopen, maar als het dan mistig is en je hoort de bel van de belhamel ....hoe noem je dat geluid eigenlijk? Dan zit je een tekst te typen en het rolt zo lekker uit je vingers en opeens weet je niet hoe je het geluid van zo'n bel moet noemen.... Is de romantiek van zo'n zin ook meteen weg, jammer;-) Maar goed, jullie begrijpen het vast wel!
Kleuren genoeg dus, we genieten gewoon nog even verder! 
We zijn benieuwd wat voor winter er na deze kleurrijke herfst zal komen... We houden jullie te zijner tijd wel weer op de hoogte!! Een hartelijke groet van de Baankreis: Julia, Sara, Pieter en Maaike | 